Eksperyment.
Wybieramy obiekt w swoim otoczeniu i obydwie jednocześnie rysujemy go z tej samej perspektywy, stojąc obok siebie, używając takiego samego narzędzia. Na szkic danej rzeczy wyznaczamy sobie limit czasowy 15 s., 30 s. lub 1 min. Porównujemy gest, podejście do tematu, proces myślowy.
 

Powstało w ten sposób 16 szkiców. Po ich analizie nadal nie wiemy czy podobieństwo miedzy naszymi szkicami jest duże czy małe. Wątpimy, że można zbadać
w ten sposób artystyczne podobieństwo. Może osoby niespokrewnione też zrobiłyby równie podobne.

 

Zmieniamy zasady.

Do drugiego podejścia zaprosiłyśmy koleżankę artystkę, która miała rysować razem z nami. Czwarta osoba wybierała nam martwą naturę
i pilnowała czasu. Nie powiadamiała nas ile będziemy go mieć, na zrobienie jednego szkicu. Dzięki temu mogłyśmy zbadać sam proces.

​